روانشناسی خانواده

وسواس فکری

اختلال وسواس فکری عملی اغلب موضوع لطیفه‌ها ، بذله گویی‌ها و شوخی‌ها بوده است. برخلاف الگوهای کلیشه‌ای ، اختلال وسواس فکری عملی واقعی موضوعی خنده‌دار نیست. وسواس یک اختلال اضطرابی دارای پایه زیست شناختی است که اغلب از کودکی شروع می‌شود و ممکن است الگوی خانوادگی داشته باشد. اختلال وسواس فکری – علمی با وسواس‌های فکری ، رفتارهای اجباری و یا هر دو آنها مشخص می‌گردد.

وسواس‌های فکری افکار یا تجسم‌های نا خوانده‌ای هستند که به صورت مکرر وارد آگاهی می‌گردند. در حالی که رفتارهای اجباری ، در ظاهر امر رفتارها و عادات مکرر غیر قابل توقف هستند که شخص با هدف کاهش ناراحتی و اضطراب خود آنها را انجام می‌دهد. هم افکار وسواسی و هم رفتارهای اجباری معمولا توسط خود مبتلایان به آنها غیر واقع گرایانه و غیر منطقی ارزیابی می‌شوند، اما مبتلایان ، خود را ناتوان از متوقف کردن آنها می‌دانند.

موفقیت و نقش محیط

ü نسبت به محیط خود هوشیار باشید. همانطور که بدن انسان از غذاهای مصرفی اش ساخته می شود ، فکر هم از عواملی که در ساخت آن دخیل هستند تشکیل می شود.

ü محیط خود را به گوه ای تحت اختیار در آورید که در جهت منافعتان کار کند ، نه به ضررتان. اجازه ندهید نیروهای سرکوب گر ، مردم منفی مایوس کننده شما را به فکر شکست بیندازد.

ü اجازه ندهید مردم کوته اندیش شما را عقب نگه دارند. مردم حسود دوست دارندزمین خوردن شما را ببینند. آنها را از این لذت محروم کنید.

ü از مردم موفق راهنمایی بخواهید. آینده شما مهم است. هرگز با راهنمایی گرفتن از مشاوران مستقلی که در شکست غوطه می خورند، آینده خود را به خطر نیندازید.

ü به خودتان استراحت فراوان دهید. با گروه های جدید رفت و آمد کنید. کارهای هیجان انگیز و نو را تجربه کنید.

ü سموم فکری را از محیط خود به دور افکنید. از غیبت دوری کنید. راحع به مردم حرف بزنید ولی در موضع مثبت قرار بگیرید.

ü در هر کاری که انجام می دهید ، درجه یک و بهترین باشید. اگر جز این عمل کنید ، برایتان گران تمام می شود.

راه های مقابله با عصبانیت

عصبانیت دارای درجاتی است که از تحریک خفیف تا عصبانیت و خشم و از کوره در رفتن شدید متغیر است. شاید بگویید عصبانی بودن بیماری نیست ؛ درست است ، شاید بیماری روانی نباشد ، اما به هر حال اعصاب انسان را مختل می کند و از این رو پزشکان به دیده یک بیماری خفیف به آن می نگرد. پیام عصبانیت این است که یکی از قوانین مهم یا معیارهای مورد قبول شما ، توسط شخص دیگری یا حتی توسط خود شما شکسته شده است. پس از این که پیام خشم را دریافت کردید ، بدانید که می توانید این احساس را در یک لحظه تغییر دهید. زمانی که عصبانی می شوید به نکات زیر توجه کنید :

ü  ممکن است واقعه را به کلی سوء تعبیر کرده باشید.شاید کسی که مقررات شما را زیر پا گذاشته و شما را خشمگین کرده است ، اصلا نمی دانسته که در نظر شما چه چیزی دارای اهمیت است (گو اینکه به عقیده شما می بایستی بداند).

ü توجه کنید که ممکن است مقررات و ضوابطی که برای خود در نظر گرفته اید، صحیح نباشد، هر چند شدیدا به آنها معتقد باشید.

ü سوالات نیروبخش تری از خود بکنید ؛ مثلا (آیا صحیح است که در دراز مدت این شخص به من توجه کند) یا الگوی شخص خود را اینگونه در هم بشکنید.

برای درک بهتر خوب گوش دهید

گوش دادن وقعی کاری دشوار است ، اما خود را به نشنیدن زدن ، جواب از قبل حاضر و آماده داشتن و به نشانه های خطر توجه کردن ، جمع آوری دلیل و مدرکبرای اثبات ادعای خویش ، داوری کردن و نظایر آن ماتب ساده تری است. اما گوش دادن ، مهمترین مهارت ارتباطی است که می تواند تولید صمیمیت کند و آن را حفظ نماید.وقتی خوب گوش می دهید ، طرف مقابلتان را بهتر درک می کنید ، با او هماهنگ می شوید ، از روابط خود بیشتر لذت می برید و بی آنکه مجبور به ذهن خوانی باشید ، می فهمید که فرد مقابل چرا چنین می گوید و چنین می کند. گوش دادن ، یک تعهد و یک اقدام به منظور تعریف و خوشامد گویی است. تعهدی برای فهمیدن و رسیدن به درک همدلانه است ، به این معنا که از علایق ، نیازها و تعصبات خود بکاهید و با چشمان طرف مقابلتان به مسایل نگاه کنید. گوش دادن ، صرفا به سکوت کردن و شنیدن حرف های طرف مقابل خلاصه نمی شود. گوش دادن واقعی به قصد و نیت فرد ، بستگی دارد. اگر نیت ، فهمیدن ، لذت بردن ، آموختن ، یا کمک کردن به طرف مقابل است ، در این صورت به واقع گوش می توان داد. در این جا به چند مورد از موانع بر سر راه گوش کردن موثر اشاره می شود.

توجه به جواب : فرد به قدری نگران و در گیر دادن جواب باشد که حرف های گوینده را نمی شنود. گاه کلامی را که می خواهد در جواب بگوید ، تمرین می کند.

فیلتر کردن : به این معناست که فرد به بخشی از حرف های گوینده توجه می کند اما از کنار سایر بخشهایی تفاوت عبور می نماید. در جریان فیلتر کردن ، فرد گاه به حرف هایی که علاقه ای به شنیدن آن ندارند ، توجه نمی کند.

داوری کردن : به این معناست که فرد حرف های طرف مقابل گوش نمی دهد ؛ به این دلیل که درباره اوداوری منفی می کند یا اینکه تنها به این دلیل به سخن طرف مقابل گوش می دهدکه برچسبی به او بچسباند.

سیر در خیال : توجه همه در مواقعی پرت می شود. سیر در خیال به این معناست که فرد به دلیلی از گوش دادن به صحبت های طرف مقابل اجتناب می کند و در خیالات خود سرگردان می شود.

پند و اندرز دادن : هنوز طرف مقابل جمله اش را تمام نکرده که فرد به میان صحبت او می پرد و برای راهنمایی او پند و اندرزی می دهد. به دنبال راه حل مناسب گشته ، اما چون می خواهد همه مشکلات را از میان بردارد ، طرف مقابل گوش هایش را به روی وی می بندد.

مبارزه طلبی : فرد صرفا برای مخالفت کردن و بحث و مشاجره داشتن گوش می دهد و موضعی اتخاذ می کند و پای آن می ایستد و بدون توجه به صحبت طرف مقابل ، حرف خود را تکرار می کند.

از خط خارج شدن : فرد موضوع را را تغییر می دهد ، لطیفه می گوید و مزاح می کند تا از شر موضوعی که آن را تهدیدآمیز ارزیابی می کند ، رهایی یابد.