شخصیت حضرت آیت‎الله بهجت درجامعه به‎گونه‎ای بود که اگر کسی علیه ایشان حرفی می‎زد، به ضرر شخص مقابل تمام می‎شد، لذا افرادی منافق‎گونه به ایشان ابراز لطف می‎کردند، ولی در عمل منتظر موقعیتی بودند که دشمنی خود را با ایشان عملی کنند.

اشاره:
پس از رحلت آیت‎الله بهجت، شایعات بسیاری پیرامون معظم‎له و ارتباط ایشان با بزرگان نظام به گوش رسید، همه آن‎هایی که در زمان حیات این مرجع بزرگ نتوانسته بودند، زیاده‎گویی کنند؛ رحلت این عالم ربانی را بهترین فرصت برای رسیدن به مقاصد سیاسی خود یافتند، با این‎حال روش زندگی مرحوم بهجت و طرز فکر ایشان، نشان می‎داد که بسیاری از این خبرها، فقط شایعه است و به هیچ وجه صحت ندارد. حالا که بیش از دو سال از ضایعه تلخ از دست دادن ایشان می‎گذرد، فرصت مناسبی است که برخی از این شایعات را بررسی کنیم. گفت‎وگوی ما با حجت‎الاسلام علی بهجت بیشتر رنگ و بوی سیاسی دارد.


* بعد از فوت آیت‎الله بهجت، شایعاتی در اختلاف ایشان با مقام معظم رهبری از سوی برخی معاندان مطرح شد. موافقید در این‎باره اظهارنظر کنید؟

برای پاسخ به این سئوال باید دو نکته را مطرح کنم؛ اول این‎که بعضی‎ها به ظاهر نسبت به مقام معظم رهبری اظهار تواضع می‎کنند، ولی در باطن هیچ تبعیتی از ولی فقیه ندارند. دوم این‎که برخی افراد بودند که از آیت‎الله بهجت کینه داشتند، چراکه ایشان به آن‎ها حتی یک‎بار هم وقت ملاقات نداده بود و به آن‎ها اعتماد نکرد. علت آن را هم نمی‎دانم که آیا در ظاهر چیزی از آن‎ها دیده بود و یا از باطن و نیات آن‎ها خبردار بود. این افراد به‎صورت ذاتی با ایشان مشکل داشتند. شخصیت حضرت آیت‎الله بهجت درجامعه به‎گونه‎ای بود که اگر کسی علیه ایشان حرفی می‎زد، به ضرر شخص مقابل تمام می‎شد، لذا این افراد منافق‎گونه به ایشان ابراز لطف می‎کردند، ولی در عمل منتظر موقعیتی بودند که دشمنی خود را با ایشان عملی کنند. لذا بعد از فوت ایشان کارشان به‎جایی رسید که می‎خواستند در امور مرجعیت هم دخالت بکنند، به همین دلیل به شایعه‎سازی روی آوردند که به‎حمدالله فقط عرض خود بردند.

* می‎توانید نشانه‎ای بدهید که بدانیم این افراد چه کسانی بودند؟

فعلا معذورم، اما اگر بخواهند در آینده باز از این اقدامات انجام بدهند، آن‎وقت بیان خواهم کرد. از قضا در این جریانات، مقام معظم رهبری مظلوم واقع می‎شوند. درباره خود من هم شایعه‎سازی کردند.

* شما دیگر چرا؟

امام حسین علیه‎السلام روز عاشورا به مردم کوفه فرمودند با من چکار دارید؟ من چه جرمی مرتکب شده‎ام؟ گفتتند جرمی مرتکب نشده‎ای، ولی چون پدرت علی است و ما از علی کینه و بغض داریم این کار را می‎کنیم. حالا جرم من هم این است؛ پدرم من نیز علی‎گونه زندگی می‎کرد. نه به این‎ها باج داد، نه اجازه ملاقات و نه امضا. البته کار این‎ها از این حد گذشته، چراکه این‎ها حاضرند بدون امضای متشرع، در مسائل مرجعیت هم دخالت کنند و هر کاری می‎خواهند بکنند و اگر من حاضر نباشم با این‎ها همکاری کنم، اتهامات مفصلی به من می‎زنند. اجازه دهید کمی صریح سخن بگویم؛ اگر برخی مسئولین ما درست بودند، جامعه ما الان بهشت بود. مشکل این‎جاست! مشکل این نیست که جامعه بد است. به خدا بهترین انسان‎ها در ایران زندگی می‎کنند. مگر همین انسان‎ها نبودند که پرورش شده دست طاغوت بودند. تا حضرت امام فرمود، همه رفتند تا لب مرز شهادت، بلکه تا آن سوی مرز شهادت هم رفتند. شما دقت کنید ببینید وقتی کاری بر عهده برخی مسئولین سپرده می‎شود، این‎ها چه‎کاری را مطابق اسلام انجام می‎دهند؟ می‎خواهند در همه‎جا سمت داشته باشند و همه کار‎ها را قبضه می‎کنند تا کس دیگری صاحب آن کار نشود. اگر آن‎ها را از در بیرون کنید، از پنجره می‎آیند داخل. عده‎ای هستند که همه کارها را در دست گرفتند و زیر پرده کار‎هایی می‎کنند. واقعا حقی که بخواهند وارد آن کار شوند، حق شرعی هم ندارند، این‎ها می‎خواهند از مسائل مملکت تا مسائل مربوط به حوزه‎‎های علمیه و مرجعیت را زیر نظر داشته باشند و همه‎چیز تحت فرمان‎شان باشد.

* شایعه‎ای مطرح است درباره این‎که آیت‎الله بهجت به هیج‎وجه در مسائل سیاسی دخالت نمی‎کردند، شما تأیید می‎کنید؟

آیت‎الله بهجت با مطرح‎شدن‎شان در جامعه مخالف بودند، هرگز حاضر نبودند مثل من این‎جا بنشینند و با شما صحبت بکنند و یا شما مثلا فیلم بگیرید و مطالب آن را در صدا و سیما و مطبوعات منتشر کنید. حتی خاطرم هست، آمدند به ایشان گفتند که ما می‎خواهیم با توصیه علامه محمدتقی جعفری، مطالبی را از احوالات مرحوم شیخ مرتضی طالقانی و احوالات معنوی و کرامات ایشان از شما بپرسیم برای منتشر کردن شرح‎حال ایشان. ولی ایشان حاضر نبودند حتی در این بحث هم وارد شوند.
متأسفانه امروزه برای درس اخلاق گفتن در حوزه‏‏، عمل مدرس شرط نیست، بلکه خوب گفتن و خوب حرف زدن شرط است اگر خوب ملاحظه کنیم این کاملا ضد‎اخلاق است. لذاست که می‎بینید حوزه‎ها آن‎طور که باید پرورش پیدا نمی‎کنند و در علم هم از ترقی خبری نیست چه برسد به عمل. علتش این است که حوزه خواست از دانشگاه تقلید کند که رشد کند، ولی راه رفتن خود را هم فراموش کرد، به اصطلاح معروف آمد ابرو را درست کند، زد چشمش را کور کرد. آقا می‎فرمود غلط است کسی خودش را اصلاح نکرده به فکر اصلاح دیگران باشد. برخی مثلا فکر می‎کنند چهار تا کتاب خوانده‎اند، دیگر احاطه بر همه پیدا می‎کنند. آیت‎الله بهجت در سیاست کاملا صاحب‎نظر بودند و کاملا نظرات دقیقی ارائه می‎دادند، منتهی به اهل سیاست، اوائل هم با خود امام. سال 40 که من یادم هست جلسه‎ای با امام داشتند و مطالب سیاسی آن زمان را بررسی می‎کردند. در این زمان هم اگر نکته‎ای را لازم می‎دانستند ارائه بدهند، به‎خود مقام معظم رهبری می‎گفتند. به افراد دیگر کاری نداشتند.

* بحث مقام معظم رهبری و مسائلی که در جامعه مطرح بود، به‎طور کلی شایعه بود؟

خیر! این‎طور نبود که همه صحبت‎‎های مطرح شده در جامعه شایعه باشد. البته عرض کردم که مقام معظم رهبری در این جریانات کاملا مظلوم واقع شدند و رابطه ایشان با آیت‎الله بهجت بسیار رابطه گرم و صمیمی‎ای بود. مثلا این‎که آیت‎الله بهجت فرموده بودند دیدارهای‎شان با رهبری مخفی بماند و در صدا و سیما پخش نشود، این درست است؛ چراکه ایشان دوست نداشتند در صدا و سیما و در جامعه مطرح شوند.

* موافقید درباره حرف‎‎هایی که درباره ارتباط آیت‎الله بهجت و امام عصر (عجل‎الله‎تعالی‎فرجه‎الشریف) به گوش می‎رسید، توضیحاتی بفرمایید؟

اگر در کتبی که در مورد ایشان نوشته شده و نقل قول‎‎هایی که ایشان مانده دقت کنید، نوشته شده که آیت‎الله بهجت گفته‎اند: «شخصی را می‎شناسم که با امام زمان ملاقات کرده و یا شخصی که فلان مقام معنوی را دارد، به محضر حضرت رسیده.» برای ما محرز است که ایشان با حضرت صاحب ارتباط داشته‎اند، ولی وقتی می‎خواستند نقل کنند، می‎گفتند شخصی هست که این‎گونه رویت کرده و با ضمیر سوم شخص بیان می‎کردند.

* در مورد رابطه شما با فرزندان مقام معظم رهبری نیز برای‎مان مطالبی را بازگو کنید.

من گاهی در اوایل رهبری آیت‎الله خامنه‎ای، عرض می‎کردم که یکی از علامات برجسته ایشان این است که فرزندان‎شان به این شکل متعالی رشد کرده‎اند؛ فرزندان ایشان واقعا انسان‎‎های پاکی هستند و دلیل آن هم نجابت خانوادگی است. برای همه این بزرگواران آرزوی سلامتی می‎کنم.


منبع: نشریه پنجره - شماره 89