ده خاطره از شهید عباس کریمی

1)«قهرود» یک روستاست از توابع کاشان. در این روستا کشاورزی بود به نام «احمد» که او هم یک زن و یک دختر شیرخواره توی خانه‌اش داشت. زن احمد بدزا بود، یعنی هر چه بچه دنیا می‌آورد سقط می‌شدند، این دختر کوچولو هم خدایی سالم مانده بود.«احمد» از خدا پسر می‌خواستف از طرفی هم نمی‌خواست عیالش این همه اذیت شود. نیت کرد و رفت « کربلا». سال 1336 کربلا رفتن مثل امروز نبود، واقعا خون می‌خواست؛ البته خون دل. دست پربرگشت. بچه بعدی سالم بود، پسر هم بود، تازه بعد از آن، چهار تا بچه سالم دیگر هم به خانواده کربلایی احمد اضافه شد. اما پسر اول چیز دیگری است؛ آن هم اگر چنین حکایتی داشته باشد:
کربلایی احمد می‌گفت به حرم حضرت ابوالفضل دخیل بستم و زار زده بودم که یا قمر بنی هاشم من سلامت بچه‌هایم را از تو می خواهم. خلاصه اینکه کربلایی احمد این پسر اول را تحفه حضرت عباس می‌دانست، برای همین هم اسمش را گذاشت«عباس»
کودکی عباس مثل همه بچه‌های روستایی در خانه و مدرسه و سر زمین کشاورزی گذشت. عباس یک پسر بچه ساده و سبکبار و پا برهنه بود که در کوچه‌های خاکی قهرود، پشتک و وارو می‌زد و شلنگ تخته می‌انداخت. البته زیاد شیطان نبود، ظاهرا از همان اول هم مظلومیتش بر شلوغ‌بازی‌هایش می‌چربید. اما زبل بود. مدرسه هم که رفت درسش بد نبود، حداقلش آن قدری درسخوان بود که پای آقاجان وعزیزش را به مدرسه یا پای معلم را به خانه باز نکند. برای دوران دبیرستان هم راهی تهران شد. بی‌خبرم که یک بچه ساده شهرستانی چطور آن روزها را در تهران سر کرد اما به هر حال تا ششم یا هفتم را در مدرسه «دارالفنون» خواند، بعدش هم به کاشان برگشت و در هنرستان نساجی مشغول تحصیل شد و آخر به خوبی و خوشی دیپلمش را گرفت.

برای خواندن ادامه مطلب کلیک فرمایید...

سخنگوی کمیسیون سیاست خارجی مجلس از تصویب طرح تحریم و تعقیب برخی مقامات آمریکایی ناقض حقوق‌بشر از سوی ایران در کمیسیون متبوعش خبر داد و اسامی این 26 مقام آمریکایی را اعلام کرد.

کاظم جلالی، نماینده مردم شاهرود و سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی که در حاشیه جلسه عصر دیروز (یکشنبه) اعضای کمیسیون متبوعش با خبرنگاران پارلمانی گفت‌وگو می‌کرد، از تصویب طرح تحریم و تعقیب برخی مقامات آمریکایی به اتفاق آراء در این جلسه کمیسیون متبوعش خبر داد و گفت: اسامی کامل افراد تحت تعقیب و تحریم به شرح ذیل اعلام می‌شود:

الف) مقامات ناقض حقوق‌بشر (در داخل و خارج از آمریکا):
1- "توماس جی پیکارد" (Thomas J.Pickard)، رئیس اف‌.بی‌.آی در سال 1993 (نقض حقوق‌بشر در جریان حمله به فرقه داوودیه در آوریل 1993 در شهر وبکو در ایالت تگزاس و کشتن بیش از 82 نفر از پیروان این فرقه فرعی مسیحی و نقض حقوق‌بشر در زمان ریاست وی بر سازمان سیا در سال 2003 در افغانستان و عراق)؛

2-ژنرال جفری دی میلر (Geoffrey D. Millcr)، فرمانده زندان گوانتانامو از سال 2002 تا 2007 به اتهام نقض حقوق‌بشر، شکنجه و آزار زندانیان؛

3-دریادار جفری هربسون (Jeffrey Harbeson)، فرمانده کنونی زندان گوانتانامو به دلیل تداوم دخالت در شکنجه و آزار زندانیان و نقض حقوق‌بشر از سال 2010؛

4-ناخدا ویلیام راجرز (William Rogers)، فرمانده ناو وینس آمریکا در جریان حمله به هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران در 3 ژوئیه 1983؛

برای خواندن ادامه مطلب کلیک فرمایید...

با فراگیر شدن ایجاد صفحات شخصی در پایگاه های اجتماعی اینترنتی، روز به روز ابعاد جدیدی از خیانت مدیران این سایت ها به کاربران افشا می شود.

مجله "تایم" در گزارشی در خصوص استفاده شبکه های اجتماعی از اطلاعات شخصی کاربران می نویسد: امروزه تصوری غلط در میان کاربران سایت هایی همچون توییتر و فیس‌بوک رایج شده است و این افراد گمان می کنند که دو سایت مزبور از اطلاعات شخصی آنها حفاظت می کنند.

فیس بوک دوست کاربران نیست
پیش از این تصور می‌شد که توییتر موظف است تنها در صورت درخواست دادگاه، اطلاعات شخصی اعضا را به محاکم قانونی تسلیم کند، ولی امروز خبر جالب تری باعث تعجب و وحشت شما خواهد شد. حتی اینکه شما یک مطلب را با عبارت friends only به گونه ای علامت گذاری کنید که تنها دوستان شما بتوانند آن را ببینند، می تواند مدرکی علیه شما در دادگاهی باشد که به راحتی اطلاعات شخصی شما را از فیس بوک درخواست کند. اگر می خواهید این مطلب برای شما راحت تر حلاجی شود کافی است چند بار با خودتان بگویید: «فیس بوک یک دوست نیست، یک تجارت است.»

تسلیم  رمز عبور کاربران به محاکم قضائی از سوی فیس‌بوک
در حال حاضر محاکم قضائی در شرف اعمال قوانین نظارتی بر فعالیت ها و حتی کامنت های اینترنتی هستند و معمولاً از هر 10 شرکت اینترنتی، 9 شرکت برای افشای اطلاعات شخصی شما با بازرپرسان قضائی همکاری می کنند. برخی از قوانین تازه تصویب شده نیز مدیران فیس بوک را ملزم می کند که رمز عبور کاربران را به محاکم قضائی تسلیم کنند؛ این یعنی شما در حقیقت مطالب خود را درون فیس بوک آپلود نمی کنید، بلکه صفحه فیس بوکی خود را در محدوده نظام حقوقی آمریکا به روز رسانی کرده اید.

کسب و کار شبکه های اجتماعی از اطلاعات شخصی
البته وقتی درباره فیس بوک می نویسیم، در حقیقت منظورمان تمامی سایت‌های اجتماعی از قبیل "توییتر"، "لینکدان" ، "فوراسکوئر" و تمامی سایت های اجتماعی است که ما به غلط می پنداریم خوبی ما را می خواهند. تصورات ما بر مبنای غلطی پایه ریزی شده است. این سایت ها به هیچ وجه درپی منافع شهروندان نیستند، این سایت ها تنها یک ابزار کسب و کار برای مدیران خود هستند.

پس نباید این سایت ها را غولی سزاوار لعن و نفرین بدانیم، مسئله بسیار ساده است، این سایت ها اطلاعات شخصی ما را برای نشان دادن آگهی های تبلیغاتی خود می خواهند، یعنی برای کسب و کار.

ناتوانی کاربران در برابر سوء استفاده مدیران شبکه های اجتماعی
مشکل اصلی کاربران امروزی اینترنت آن است که نمی توانند بین این حقایق و توقعات مشتری مدارانه خود رابطه برقرار کنند. بشر امروزی عادت کرده است که عواقب ناشی از کوتاهی های خود را به گردن شرکت ها بیاندازد. مثلاً اگر ما زیاد سیگار می کشیم این تقصیر کارخانه های تولیدکننده سیگار است. اگر ما بیش از حد چاق شده ایم تقصیر فروشندگان غذاهای حاضری است. ولی اگر سایت های اجتماعی از اطلاعات شخصی شما سوء استفاده می کنند، این دیگر تقصیر شما نیست.