امروزه هزاران وبلاگ و صدها شبکه اجتماعی این امکان را فراهم آورده اند که جوانان در کشورهای اسلامی گذشته پرفراز و نشیب و عمق جنایاتی را که در حق ملت های مظلوم صورت گرفته است را مرور نمایند و نظریات خود را درخصوص چگونگی بازپس گیری این حقوق آزادانه مطرح نمایند. آنچه میخوانید آرای محمد اسماعیلی ( کارشناس روابط بین الملل ) است که در قالب این نوشتار تقدیم شما می شود :

 در دورانی که چکمه های دژخیمان و حاکمان مستبد بر گلوی هر آزاده ای سنگینی می کرد و هر ندای آزادی خواهی را با گلوله و شکنجه پاسخ می گفت جوانان در کشورهای عربی دست از تلاش و تحصیل علم بر نداشته و در درون مرزهای خود و حتی کشورهای دیگر به علم آموزی و ارتقای سطح دانش خود همت گماردند. با رشد و توسعه تکنولوژی های ارتباطی و فراگیر شدن ارتباطات جهانی این جوانان بغض فروخفته خود را در شبکه های اجتماعی و وبلاگها ، منتشر کردند و رفته رفته اجتماع گسترده ای از جوانان مستعد و آزرده از اختناق ، در فضای مجازی شکل گرفت. تبادل اطلاعات و انتقال تصاویر حاکمان جور در حالی که تا کمر در مقابل اربابان چشم آبی خم شده بودند و یا جام شراب در مجالس شبانه به یکدیگر تعارف می کردند روزبه روز آتشی را در زیر خروارها خاکستر پدید آورد که هر لحظه منتظر فرصتی بود تا زبانه بکشد و دودمان دشداشه های آغشته به خون را به آتش بکشدو اینک تقریبا نزدیک به یکسال است که شاهد آتشی هستیم که مدت ها انتظار آن را می کشیدیم،آتشی که در کشورهای مختلف نظیر مصر، لیبی، یمن، تونس، بحرین، و.... زبانه کشید و آشیانه ظلم و ستم را به تلی از خاکستر تبدیل کرد.

ادامه مطلب...