پی بردن به مهر پروردگار نسبت به خویش، کار دشواری نیست؛ کافی است سری به دلمان بزنیم تا آن را سرای محبت خدا ببینیم، و بدانیم که خود اوست که ما را به انجام دادن کارهای نیک و شایسته توفیق داد. اینجاست که مطمئن می شویم او به ما مهر می ورزد و دوستمان دارد.
در پایان ماه مبارک رمضان و پس از یک ماه عبادت و روزه داری، اسلام روز اول ماه شوّال را عید قرار داده است؛ زیرا در این روز، انسان ها به فطرت خود بازمی گردند و متوجه عظمت خداوند متعال می شوند. در این روز، مسلمانان، جسم را به وسیله غسل کردن پاکیزه کرده و با پوشیدن لباس های تمییز و خوشبوکردن خود، آن را کامل می نمایند. پاکیزگی روح و جانشان نیز به وسیله دعا و مناجات و نماز صورت خواهد گرفت و سرانجام، پاکیزگی اموال و دارایی های آنها به وسیله فطریه دادن و کمک کردن به انسان های فقیر و نیازمند صورت می پذیرد. به راستی عید فطر، عید پاکیزگی و طهارت انسان هاست تا از این رهگذر، به فطرت اصلی و حقیقی خویش بازگردند.
عارف وارسته، مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی رحمه الله درباره حقیقت عید و مفهوم عمیق و والای این روز، چنین می فرماید: «عید زمانی است که خداوند متعال برای جایزه دادن و بهره مند کردن بندگان از نعمت ها، آن روز را در میان روزها انتخاب می کند تا برای گرفتن خلعت ها و عطایا جمع شوند و به همگان اعلام کرده است که به درگاه او روی آورده و با اعتراف به بندگی و آمرزش خواستن از گناهان و عرضه نیازها و آرزوهایشان، برای او تواضع نمایند. خداوند نیز در تمام این موارد، به آنان وعده اجابت و اعطایی بالاتر از آرزوهایشان، بلکه بالاتر از آن چه در دل بشری خطور کرده، داده است. دوست دارد در چنین روزی، به او خوش گمان بوده و جانب امیدواری به قبول خداوند و آمرزش و عطای او را بر جانب ترس از رد و عذابش ترجیح بدهند.
حضرت على (ع) در ویژگىهاى عید فطر مىفرمایند:
1- روزى که نیکوکاران ثواب مىبرند.
«هذا یوم یثاب فیه المحسنون».
2- روزى که گنهکاران زیان مىبینند.
«و خسر فیه المبطلون»
3- شبیهترین روز به روز قیامت است.
«اشبه بیوم قیامکم».
چون در قیامت عدهاى که زیان کارند، تاسف مىخورند و غضبناک مىگردند و عدهاى که نیکوکارند رستگار و متنعم به نعمتهاى الهى مىشوند.
4- روز عبرت گرفتن.
«فاذکروا بخروجکم»
وقتى از منازلتان براى خواندن نماز عید خارج مىشوید، به یاد آورید زمانى را که از منزل بدن خود خارج خواهید شد و سوى خداى خود خواهید رفت.
«من الاجداث الى ربکم»
وقتى در جایگاه نماز خود مىایستید به یاد آورید زمانى را که در محضر عدل الهى مىایستید و از شما حسابرسى مىکنند.
«و اذکروا وقوفکم بین یدى ربکم»
وقتى از نماز به منازلتان بر مىگردید به یاد آورید زمانى را که به منازل خود در بهشتخواهید رفت.
«و اذکروا منازلکم فى الجنة»
5- روز بشارت غفران و بخشش الهى.
«ابشروا عباد الله فقد غفر لکم ما سلف من ذنوبکم».
عید فطر؛ عید «محبت دو سویه»
پی بردن به مهر پروردگار نسبت به خویش، کار دشواری نیست؛ کافی است سری به دلمان بزنیم تا آن را سرای محبت خدا ببینیم، و بدانیم که خود اوست که ما را به انجام دادن کارهای نیک و شایسته توفیق داد. اینجاست که مطمئن می شویم او به ما مهر می ورزد و دوستمان دارد. به تعبیر زیبای مولوی:
چون دراین دل برق مهر دوست جست
اندر آن دل دوستی می دان که هست
هیچ عاشق، خود نباشد وصل جو
که نه معشوقش بود جویای او
در دل تو مهر حق چون گشته نو
هست حق را بی گمان مهری به تو (6)
از این رهگذر عید سعید فطر، یاد آور مهر خداوند به بنده خویش است. نشانه اش نیز آن است که در دل بنده اش، شور و شوق پدید آورد، او را به مهمانی خویش راه داد، و با مائده های آسمانی از او پذیرایی کرد. اکنون نیز بر آن است تا پاداش های بزرگ، ارزانی اش دارد. این ابراز دوستی خاموش و بی زبان، چندان لطیف و نازک است که راه فهمیدن آن برگشت به قلب خویش است، و اینکه چه اندازه از این ماه عزیز استقبال کردیم، و عبادتمان چقدر با عشق به میزبان این ماه آمیخته بود. بی گمان آن که در این ضیافت گسترده، عاشق تر و شیداتر بود، دل محبوب را نسبت به خویش، مهربان تر و پرمهر تر می یابد؛ به ویژه اگر این عاشق، جوانی پاک نهاد و با صفا باشد، که اقتضای جوانی، شیدایی بیشتر است و عشق افزون تر؛ زیرا قلب جوان، پاک تر است و به ملکوت نزدیک تر. چه پرشور است این محبت دوسویه و عشق دوجانبه! آنجا که هم عاشق، دلش برای معشوق می تپد و هم معشوق، خاطر خواه عاشق می شود. آری:
سایه معشوق اگر افتاد برعاشق چه شد
ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود
«حافظ»
عید فطر و استغاثه به پیشگاه امام زمان (عج) و درخواست ظهور او از خداوند
آیت الله ملکی تبریزی می نویسد:
«چون خواستی برای نماز عید بیرون روی، برتوست که از مصیبتی که برای غیبت امام زمانت بر تو وارد شده است یاد کنی، و به آنچه از برکات و انوار زمان حضور او از نشر عدالت و محو جور وضلالت، و افراشته شدن پرچم عزت اسلام وحرمت قرآن، و رواج ایمان و کامل شده عقل ها که بهره انسان ها می شود نظر کنی، و به صدای بلند او را ندا داده و بگویی:
«ای زاده احمد آیا راهی به سوی تو هست که ملاقات شوی؟ کِی باشد که تو ما را ببنی و ما تو را ببینیم که به دیدارت دیدگانمان روشن شود و به راهنمایی ات هدایت شویم؟ و تو ما را از حقایق اموری که بر ما دشوار است آگاه سازی و گره مشکلات را بگشایی. آیا چشم های من به نور جمال تو روشن خواهد شد؟ و آیا از شربت گوارای وصال تو سیراب خواهم گشت؟ آقای من! چون در وصال تو و لذت دیدار تو اندیشه می کنم، و در احوال نزدیکان و هم جواران توتأمل می نمایم، وبه آنها که به زیارت جمال تو شرفیاب شدند می نگرم، دلم لبریز از حسرت می شود.
آقای من! حال جویندگان تو و مشتاقان جمال تو همانند حال دیگر مشتاقان نیست؛ چرا که جمال تو را با هیچ جمال دیگر مقایسه نتوان کرد، و بزرگی تو را با هیچ بزرگ دیگر برابر نتوان دانست. و هجران تو نیز مانند هجران دیگر معشوق ها نیست.آقای من! این استغاثه ماست به آستان تو، و دعاهای ماست برای تعجیل در ظهور تو»
نظر |