احادیثی چند در رابطه با خدا
حدیث (1) امام على علیه السلام :
إنَّ العَبدَ إذا اَرادَ اَن یَقرَأَ أَو یَعمَلَ عَمَلاً فَیَقُولُ: بِسمِ اللّه الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَإنَّهُ یُبارَکُ لَهُ فیهِ؛
هرگاه بنده اى بخواهد چیزى بخواند و یا کارى انجام دهد و بسم اللّه الرحمن الرحیم بگوید در کارش برکت داده مى شود.
بحارالأنوار، ج92، ص242، ح48
اَلمُفَوِّضُ أَمرَهُ إلَى اللّه فى راحَةِ الأَبَدِ وَالعَیشِ الدّائِمِ الرَّغَدِ وَالمُفَوِّضُ حَقّا هُوَ العالى عَن کُلِّ هَمِّهِ دُونَ اللّه تَعالى؛
کسى که کارهاى خود را به خدا بسپارد همواره از آسایش و خیر و برکت در زندگى برخوردار است و واگذارنده حقیقى کارها به خدا، کسى است که تمام همّتش تنها بسوى خدا باشد.
مصباح الشریعة، ج1، ص175، ح83
مَن أَصلَحَ فیما بَینَهُ وَبَینَ اللّه أَصلَحَ اللّه فیما بَینَهُ وَبَینَ النّاسِ؛
هر کس رابطه اش را با خدا اصلاح کند، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود.
بحارالأنوار، ج71، ص366، ح12
إنَّ اللّه لایَنظُرُ إلى صُوَرِکُم وَلا إلى أَموالِکُم وَإنَّما یَنظُرُ إلى قُلُوبِکُم وَأَعمالِکُم؛
خداوند به شکل شما و اموال شما نگاه نمى کند بلکه به دلها و اعمال شما توجه مى نماید.
امالى طوسى، ج1، ص536، ح1162
طُوبى لِمَن أَخلَصَ لِلّهِ عَمَلَهُ وَعِلمَهُ وَحُبَّهُ وَبُغضَهُ وَأَخذَهُ وَتَرکَهُ وَکَلامَهُ وَصَمتَهُ وَفِعلَهُ وَقَولَهُ؛
خوشا به سعادت کسیکه عمل، علم، دوستى، دشمنى، گرفتن، رها کردن، سخن،سکوت ،کردار و گفتارش را براى خدا خالص گرداند.
تحف العقول، ص 100
مَن تَرَکَ لِلّهِ سُبحانَهُ شَیئا عَوَّضَهُ اللّه خَیرا مِمّا تَرَکَ؛
هر کس به خاطر خداى سبحان از چیزى بگذرد، خداوند بهتر از آن را به او عوض خواهد داد.
غررالحکم، ج5، ص395، ح8909
اَللّهُمَّ ارزُقنى حُبَّکَ وَحُبَّ مَن یُحِبُّکَ وَحُبَّ ما یُقَرِّبُنى إلى حُبِّکَ وَاجعَل حُبَّکَ أَحَبَّ إلَىَّ مِنَ الماءِ البارِدِ؛
خدایا روزى کن مرا محبّت خودت و محبّت دوستدارانت را و محبّت آنچه مرا به تو نزدیک مى کند و محبّت خودت را نزد من از آب خنک محبوب تر گردان.
محجة البیضاء، ج8، ص5
لَیسَ مِن عَبدٍ یَظُنُّ بِاللّه خَیرا إلاّ کانَ عِندَ ظَنِّهِ بِهِ؛
بنده اى نیست که به خداوند خوش گمان باشد مگر آن که خداوند نیز طبق همان گمان با او رفتار کند.
بحارالأنوار، ج70، ص384، ح42
مَن أخلَصَ لِلّهِ أربَعینَ صَباحا ظَهَرَت یَنابیعُ الحِکمَةِ مِن قَلبِهِ عَلى لِسانِهِ؛
هر کس چهل روز خود را براى خدا خالص کند چشمه هاى حکمت از قلب وى بر زبانش جارى مى شود.
نهج الفصاحه، ح 2836
مَنِ استَخارَ اللّه راضِیا بِما صَنَعَ اللّه لَهُ خارَ اللّه لَهُ حَتما؛
هر کس از خدا خیر بخواهد و به آنچه خدا خواسته راضى باشد، خداوند حتما براى او خیر خواهد خواست.
کافى، ج8، ص241، ح330
نَحنُ وَسیلَتُهِ فِی خَلقِه وَ نَحنُ خاصَّتُه وَ مَحَلُّ قُدسِه وَ نَحنُ حُجَّتُه فی غَیبِه وَ نَحنُ وَرَثَهُ أنبیائِه؛
ما اهل بیت رسول خدا(ص) وسیله ارتباط خدا با مخلوقاتیم ما برگزیدگان خداییم و جایگاه پاکی ها، ما دلیل های روشن خداییم و وارث پیامران الهی
شرح نهج البلاغه لابن ابی الحدید، ج16، ص211
لا تَخَفْ فِی اللَّهِ لَومَةَ لائمٍ.
در راه خدا از ملامت و نکوهش ملامتگران نترس.
معانى الأخبار، ص 335
إیّاکَ أن تَمنَعَ فی طاغةِ اللهِ فَتُنفُقَ مُثلَیهِ فی مَعصیةِ اللهِ.
از خرج کردن در راه طاعت خدا دریغ مکن وگرنه دو برابرش را در راه معصیت او خرج خواهی کرد
بحار الانوار ج75 ص32
إنَّ أحَبَّ النّاسِ إلَى اللَّهِ یَومَ القِیامَةِ أطوَعُهُم لَهُ
روز قیامت محبوبترین آدمیان نزد خداوند فرمانبرترینِ آنها از او است
الکافى - ج 5 - ص340
مَن أطاعَ الخالِقَ لَم یُبالِ سَخَطَ المَخلوقینَ.
کسى که از خدا اطاعت مىکند، از خشم مردم باکى ندارد.
بحارالأنوار - ج 71 - ص 182
خَصلَتانِ لیسَ فَوقَهُما مِنَ البِرِّ شَیءٌ الإیمانُ بِاللّه و النَّفعُ لِعبادِ اللّه
دو خصلت است که هیچ کار خوبى بالاتر از آن دو نیست : ایمان به خدا و سود رساندن به بندگان خدا.
میزان الحکمة، ج 5 ، ص 502
نظر |