جوانمردان
نظر
 |
شخصیت حضرت آیتالله بهجت درجامعه بهگونهای بود که اگر کسی علیه ایشان حرفی می‌زد، به ضرر شخص مقابل تمام می‌شد، لذا افرادی منافقگونه به ایشان ابراز لطف می‌کردند، ولی در عمل منتظر موقعیتی بودند که دشمنی خود را با ایشان عملی کنند.
اشاره:
پس از رحلت آیتالله بهجت، شایعات بسیاری پیرامون معظمله و ارتباط ایشان با بزرگان نظام به گوش رسید، همه آنهایی که در زمان حیات این مرجع بزرگ نتوانسته بودند، زیادهگویی کنند؛ رحلت این عالم ربانی را بهترین فرصت برای رسیدن به مقاصد سیاسی خود یافتند، با اینحال روش زندگی مرحوم بهجت و طرز فکر ایشان، نشان میداد که بسیاری از این خبرها، فقط شایعه است و به هیچ وجه صحت ندارد. حالا که بیش از دو سال از ضایعه تلخ از دست دادن ایشان میگذرد، فرصت مناسبی است که برخی از این شایعات را بررسی کنیم. گفتوگوی ما با حجتالاسلام علی بهجت بیشتر رنگ و بوی سیاسی دارد.
* بعد از فوت آیتالله بهجت، شایعاتی در اختلاف ایشان با مقام معظم رهبری از سوی برخی معاندان مطرح شد. موافقید در اینباره اظهارنظر کنید؟
برای پاسخ به این سئوال باید دو نکته را مطرح کنم؛ اول اینکه بعضیها به ظاهر نسبت به مقام معظم رهبری اظهار تواضع میکنند، ولی در باطن هیچ تبعیتی از ولی فقیه ندارند. دوم اینکه برخی افراد بودند که از آیتالله بهجت کینه داشتند، چراکه ایشان به آنها حتی یکبار هم وقت ملاقات نداده بود و به آنها اعتماد نکرد. علت آن را هم نمیدانم که آیا در ظاهر چیزی از آنها دیده بود و یا از باطن و نیات آنها خبردار بود. این افراد بهصورت ذاتی با ایشان مشکل داشتند. شخصیت حضرت آیتالله بهجت درجامعه بهگونهای بود که اگر کسی علیه ایشان حرفی می‌زد، به ضرر شخص مقابل تمام می‌شد، لذا این افراد منافقگونه به ایشان ابراز لطف می‌کردند، ولی در عمل منتظر موقعیتی بودند که دشمنی خود را با ایشان عملی کنند. لذا بعد از فوت ایشان کارشان بهجایی رسید که میخواستند در امور مرجعیت هم دخالت بکنند، به همین دلیل به شایعهسازی روی آوردند که بهحمدالله فقط عرض خود بردند.
اکبر گودرزی و تشکیل گروه تروریستی فرقان
سوم خرداد سالروز اعدام اکبر گودرزی ، سرکرده گروهک ضاله فرقان است.
این گروه برای پیاده کردن استراتژی مسلحانه در برابر رژیم شاه، تازه در بهمن 57 به تجهیزات نظامی مجهز شد! در این زمان، انقلاب پیروز شده بود و فرقان که «روحانیت را از بنیان و اساس باطل» می‌دانست، تلاش خود را معطوف به مبارزه با آنان کرد. نخستین عاملی که فرقان را به رویارویی مسلحانه با جمهوری اسلامی کشاند، قربانی شدن «ارزش‌های راستین تشیع سرخ علوی بود». همچنین تلاش برای «آزاد ساختن اسلام علی از اسارت آخوندیسم»، عامل دیگر این رویکرد، مبارزه قهرآمیز بود! برای فرقان، اکنون جای پرسش این بود که چه بایدکرد؟ بر اساس آیه «فقاتلوا ائمة الکفر»، گروه فرقان تصمیم گرفت، نخست مرحوم محمد ولی قرنی و سپس مرحوم مطهری را بکشد! انتخاب مطهری برای آن بود که «فکر به قدرت رسیدن دیکتاتوری آخوندیسم و آماده‌سازی تشکیلاتی آن مدت‌ها قبل، حتی پیش از خرداد 42 از طرف او طرح شده بود».
رسول جعفریان
گروه فرقان به رهبری طلبه‌ای به نام اکبر گودرزی یکی از شاخص‌ترین گروه‌های منفصل از روحانیت و حتی مخالف صریح روحانیت بوده است.
اکبر گودرزی اهل استان لرستان ـ روستای دوزان در میان شهرهای خمین و الیگودرز ـ بوده و از آنجا که پدرش چوپان بود، فرقانی‌ها از وی با عنوان «چوپان‌زاده‌ی آزاده» یاد می‌کردند. وی در حوالی سال 1335 شمسی متولد شده ( البته در شناسنامه‌اش سال 1338 شمسی قید شده)، در سال 1351 یا 1352 عازم خوانسار شده و مدتی در مدرسه‌ی علمیه آنجا تحصیل کرده و سپس یک سال در قم مانده و بعد از آن به تهران آمده و مدتی را در مدرسه چهل‌ستون و سپس در مدرسه‌ی حاج شیخ‌عبدالحسین بیتوته کرد و در سال 1356 آنجا را نیز ترک کرده و از لباس طلبگی هم خارج شده است.او علاوه بر درس طلبگی، درس جدید را هم تا کلاس یازدهم خوانده است.
