با 5 دستورالعمل خون خود را تصفیه کنید

محیط زندگی آلوده و افزودنی های مضر از دغدغه های همگانی است. به همین دلیل برنامه های سم زدایی روبه گسترش است زیرا با پیروی از این برنامه ها با روشی طبیعی از بروز بیماری ها جلوگیری می شود.
تصفیه خون یکی از موارد پراهمیت است زیرا جریان خون موادغذایی حیاتی و اکسیژن را به اندام های بدن می رساند. هنگامی که سموم در جریان خون باشند، اندام ها آسیب می بینند و در معرض خطر قرار می گیرند و در این زمان سردرد، مشکل تنفس، خستگی، آلرژی و... ظاهر می شوند.
برای پیروی از این برنامه باید موارد زیر را مورد توجه قرار داد.
مصرف غذاهایی که جریان خون را تصفیه می کنند باید در دستورالعمل غذایی قرار گیرند. این موادغذایی شامل اسفناج، مارچوبه، موسیر، تره فرنگی، کرفس و هویج است. از این رو توصیه می شود اسفناج، کرفس و هویج به سالاد افزوده شود، موسیر و تره فرنگی را نیز باید خرد کرد و همراه با سوپ مصرف کرد. مارچوبه بخارپز شده نیز به املت اضافه شود.
مصرف غذاهای مفید برای کبد، از آنجایی که کبد یکی از مهم ترین اندام هایی است که سموم بدن را جدا می کند، خوردن غذاهای مفید برای کبد، برای تصفیه خون نیز مفید خواهد بود. این موادغذایی شامل سبزیجات تلخ دارای برگ سبز، خردل سبز، کلم پیچ، شاهی آبی و... است که باید در برنامه غذایی روزانه گنجانده شوند.
مصرف غذاهای غنی از فیبر مانند پودر تخم کتان، جوی دوسر و پاپایا، آناناس، آلو و... برای روده ها مفید است و سلامت را افزایش می دهد. تنظیم حرکات روده ای برای تصفیه خون ضروری است زیرا یبوست باعث می شود سموم دوباره جذب و وارد جریان خون شوند.
مصرف چای سبز به دلیل برخورداری از خواص آنتی باکتریال از زمان های قدیم در چین رواج داشته است. این چای همچنین برای سلامت عمومی و طول عمر نیز مفید است. کاتچئین های موجود در چای سبز خون را رقیق می کنند و از این رو از تشکیل لخته های خونی جلوگیری می شود.
این چای همچنین در کاهش قند خون و سطح کلسترول مفید است لذا توصیه می شود روزانه حداقل سه فنجان چای سبز نوشیده شود.
کاهش میزان مصرف غذاهای فرآوری شده. توصیه می شود به جای مصرف غذاهای فرآوری شده از موادغذایی خانگی استفاده شود زیرا افزودنی ها و نگهدارنده های مصنوعی مضر و سوخت و ساز آنها برای بدن دشوار است.
از این رو باید از موادطبیعی، غلات کامل، میوه ها و سبزیجات فصلی و منابع پروتئینی مانند گوشت بوقلمون بیشتر استفاده شود.

منبع: بزرگترین پایگاه اطلاع رسانی غذا و سلامت

قدر هر کس چقدر است؟ (حکمت44)

(شمار?44) و مِن حِکمَةٍ له ( علیه­السّلام )

قدر هر کس چقدر است؟

 قَدْرُ الرَّجُلِ عَلَى قَدْرِ هِمَّتِهِ وَ صِدْقُهُ عَلَى قَدْرِ مُرُوءَتِهِ وَ شُجَاعَتُهُ عَلَى قَدْرِ أَنَفَتِهِ وَ عِفَّتُهُ عَلَى قَدْرِ غَیْرَتِه‏‏ ^[1]

‏

قدر هر کس به انداز? همّت اوست و صداقت او به انداز? جوانمردیش؛

 شجاعت هر کس به قدر عزت نفس اوست و عفت او به قدر غیرتش‏.

شرح:

در اینجا به توضیح جمل? اول امام علیه السّلام می پردازیم و توضیح جملات بعدی را در مقاله های آتی خواهیم آورد إن شاء الله.

«ببخشید آقا اینو چند می فروشید؟»، «به نظرت ارزششو داره که ... ؟»، «چقدر می ارزه؟»، «این باید خیلی قیمتی باشه، درسته؟»

این سؤالات را بارها شنیده ایم. برای ما سؤال از ارزش و قدر و قیمت هر چیزی می تواند خیلی تعیین کننده باشد. تعیین کنند? اینکه وقتمان، پولمان، انرژیمان و دیگر داشته هایمان را کجا هزینه کنیم و کجا نکنیم؟ ما دوست داریم با ارزشترین و قیمتی ترین چیزها را داشته باشیم اما شاید کمتر به این فکر کرده باشیم که ارزش و قیمت خودمان چقدر است؟

برخی ارزش خودشان را به ثروت زیادشان می دانند، بعضی به شغلشان، بعضی هم به میزان سواد و معلوماتشان یا حتی به زیبایی ظاهریشان! تو ارزش خودت را به چه چیزی می دانی؟

 امیر المؤمنین علیه السّلام قدر و ارزش هر کس را به اندار? همّت او می دانند. همّت هر کس آن چیزی است که وقتی آن را ندارد بی قرار و نگران است و بدون آن آرامش ندارد و برای رسیدن به آن حاضر است از دیگر خواسته هایش بگذرد و بیشترین هزینه را صرف کند. مثلاً دانش آموزی که برای قبولی در دانشگاه از تفریحات خود می زند و سخت درس می خواند، همّتش قبولی در دانشگاه است و همّت ورزشکاری که سختی تمرینات شدید ورزشی را به جان می خرد، قهرمانی و رکوردشکنی است. اگر همّت کسی رسیدن به چیز باارزشی باشد، می گویند همّت بلند و عالی دارد.

در دین آسمانی ما، به همّت هر کس به عنوان عمل قلبیش بسیار بها داده شده است. به عنوان نمونه گفته شده شرف و فضیلت انسان به همّتهای بلند اوست^[1]. همچنین از داشتن همّت دانی و پست بسیار نهی شده است: امیرالمؤمنین علیه السّلام فرمودند:

مَن کانَت هِمَّتُهُ ما یَدخُلُ بَطنَه کانَت قِیمَتُهُ ما یَخرُجُ مِنه^[2]

هر کس همّتش آنچه داخل شکمش می رود باشد، ارزش و قیمتش آنچیزی است که از شکمش خارج می شود.

در احادیث انسانهایی که همّتشان ارضای شهوات و امیال دنیوی است بسیار دور از خدا^[3] و دور از خیر و خوبی^[4] توصیف شده اند.

غلام همّت رندان بی سر و پای ام            که هر دو کَون نیرزد به پیششان یک کاه

حقیقتاً اگر کسی قدر خود و عمر گرانمایه اش را بداند و باور کند زندگی دنیا به زودی سپری خواهد شد و زندگی همیشگی آخرت فرا خواهد رسید، همّتش چگونه خواهد شد؟

چه فرصتها که گم کردم در این راه            ز بخت خوابـــنـاک غـــافـل خــویش!

مــــــرا در اول ره مـــــنزل افـــــتاد            گم آمد کشتی ام در ساحل خویش

*    *    *

این یک دو دم –که دولت دیدار ممکن است-            دریاب کامِ دل که نـه پـیـداست کــار عــمر

ممکن است بگویی غفلت از دنیا و هم? همّت را معطوف آخرت کردن موجب عقب ماندگی در رشد و پیشرفت دنیایی می شود و در نتیجه سربار دیگران خواهیم شد!

امّا تجربه نشان داده افرادی که همّتشان آخرت است در زندگی دنیا هم سخت کوشترند و هم مقاومتر. شاید به این خاطر که اینها واقعاً باور کرده اند که دنیا فرصت اندکی است که باید غنیمت شمرد تا برای آخرت توشه جمع کرد و چه توشه ای بهتر از خوبی کردن به مردم و مفید بودن برای جامع? بشری!^[5] این افراد نه تنها سربار جامعه نمی شوند بلکه از لذّت و تفریح خود می زنند تا دیگران آسوده و راحت باشند^[6] و هر چه بیشتر برای اصلاح نواقص تلاش می کنند^[7]. ضمن اینکه آخرت خواهان امتیاز دیگری هم نسبت به دنیاطلبان دارند و آن مأیوس نشدن از حوادث ناگوار زندگی است^[8]. چرا که این افراد هم? دنیا و هر چه در آن است را تمام شدنی و از بین رفتنی می دانند پس تا وقتی آسیبی به داشته های آخرتیشان نرسیده است دلیلی برای غمگین شدن نمی بینند^[9]. درست مثل کسی که در راه سفر اگر مجبور شود در کلبه ای هم بخوابد ناراحت نمی شود چرا که می داند این یک شب خیلی زود سپری می شود و به زودی در وطنش و در  خان? راحت و امن و مجلّل خود ساکن خواهد شد.

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست            از بهر این معامله، غـمگین مـباش و شـاد

*    *    *

غم دل چند توان خورد که ایّام نماند؟            گو نَه دل باش و نه ایّام چه خواهد بودن؟

امّا مژده ای دیگر برای آسمانی همّتان!

رازی از رازهای آسمان که جز انسانی آسمانی نمی تواند از آن خبر دهد!

ای کسانی که همّتتان را از زمین برگرفته اید و به آسمان چشم دوخته اید، شما در زمین هم آسمانی خواهید زیست!

امیر آسمانها و زمین، امیرالمؤمنین علیه السّلام مژده دادند:

مَنْ کَانَتْ هِمَّتُهُ آخِرَتَهُ کَفَاهُ اللَّهُ هَمَّهُ مِنَ الدُّنْیَا ^[10]

هر کس همّتش آخرتش باشد، خداوند اندوه و گرفتاری دنیایش را برطرف خواهد کرد.

-----------------------------------------------------------

پی نوشت ها:

[1] الشّرف بالهمم العالیة لا بالرّمم البالیة. )غرر الحکم و درر الکلم صفحه 686 ج 2(

[2] غررالحکم ص : 143 ش: 2577

[3] أَبْعَدُ مَا کَانَ الْعَبْدُ مِنَ اللَّهِ إِذَا کَانَ هَمُّهُ بَطْنَهُ وَ فَرْجَه‏ (بحارالأنوار ج : 10 ص : 108)

[4] ما أبعَدَ الخَیر مِمَّن هِمَّتُهُ بَطنُهُ و فَرجُهُ‏ (غررالحکم ص : 143 ش: 2580)

[5] َ خَیْرُ النَّاسِ أَنْفَعُهُمْ لِلنَّاس‏ (مستدرک‏ الوسائل ج : 12 ص : 391)

[6] َ مَنْ لَمْ یَهْتَمَّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ فَلَیْسَ بِمُسْلِم‏ (الکافی ج : 2 ص : 164)

[7] هِمَّةُ الْعَقْلِ تَرْکُ الذُّنُوبِ وَ إِصْلَاحُ الْعُیُوبِ (بحارالأنوار ج : 1 ص : 161)

[8] لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَکُم‏ (حدید: آی? 23)

[9] َ مَنْ زَهِدَ فِی الدُّنْیَا هَانَتْ عَلَیْهِ الْمَصَائِب‏ (الکافی ج : 2 ص : 132)

[10] الکافی ج : 8 ص :307

منببع: سایت تخصصی امیرالمومنین حضرت علی

خاطراتی از جاوید الاثر حاج احمد متوسلیان

1)حاج احمد متوسلیان در مریوان و پاوه، هر عملیاتی که انجام داد با خون دل بود، او بنی صدر را تهدید کرد که تو در خواب هم مریوان را نمی‌بینی.» بنی صدر هم گفت: تو در حدی نیستی که با من صحبت کنی و کار به جایی رسید که بنی صدر گفت با هلی کوپتر وارد مریوان می‌شود. حاج احمد گفته بود و به نیروها آماده باش داده بود که هلی کوپتر بنی صدر را بزنید و حتی به او فرصت پیاده شدن ندهید.
حاج احمد، شناخت کاملی نسبت به بنی‌صدر داشت که منافق ملعونی است، بنی صدر جرأت آمدن به مریوان را پیدا نکرد اما حاج احمد را تحریم نیرویی و تسهیلاتی کرد و حاج احمد با کمترین و ضعیف‌‌ترین امکانات در پاوه و مریوان عملیات می‌کرد تا جایی که ضد انقلاب گفته بود: «ما از دست بچه‌های حاج احمد عاصی شده‌ایم.»

2)در فضایی که بنی صدر برای اختلاف بین نیروهای سپاه و ارتش در غرب تلاش می کرد سختی ها و تلخ کامی ها به وجود می آمد که تنها سنگ صبور حاج احمد و دیگر سرداران سپاه غرب، فرمانده سپاه منطقة 7 کرمانشاه،حاج محمد بروجردی بود. مکاتبات حاج احمد ، به عنوان زبده‌ترین فرمانده جبهه ‌های کردستان با فرمانده مافوق خود، سردار کبیر «محمد بروجردی» در این مقطع، سرشار از جملاتی آتشین در اعتراض به خیانت‌ها و کارشکنی‌های متعمدانه بنی‌صدر بود که این نامه ها نیز که بنا بر مصلحت اندیشی دلسوزانه سردار بروجردی، تندی‌های آنها گرفته شده بود، باز چنان آتشناک بود که ماشین جعل و تهمت و شایعه‌سازی جبهه متحد ضدانقلاب به کار افتاد. طرفداران بنی‌صدر برای مشوش ساختن سیمای احمد متوسلیان دست به کار شدند. از جمله شایعاتی که لیبرال‌ها علیه او سر زبان‌ها انداختند، این بود که فرمانده سپاه مریوان، منافق است! البته وقتی این شایعه به گوش احمد رسید، با حلم و صبر عجیبی با این قضیه برخورد کرد. با آن‌که از درون می سوخت، هیچ به روی خودش نیاورد و فقط می خندید!
کار به حدی بالا گرفت که یک روز خبر رسید از دفتر حضرت امام (ره) او را خواسته‌اند. حاج احمد سخت نگران وضعیت حساس جبهه مریوان در آن روزهای دشوار جنگ‌های کردستان بود. در هر صورت بلند شد آمد تهران، رفت و خودش را به دفتر حضرت امام (ره) معرفی کرد... می ‌گفت: رفتم ببینم چه کارم دارند. دیدم قرار شده برویم دست‌بوسی حضرت امام. توی دفتر به من گفتند:شما احمد متوسلیان هستید؟ گفتم: بله. گفتند: الان که خدمت حضرت امام می روی، مثل حالا که توی چشم‌های ما نگاه می کنی، آنجا به چشم‌های امام نگاه نکن! فقط جواب سؤالات آقا را بده، هیچ مسأله‌ای هم نیست. نگران نباش. بعد ما را بردند خدمت امام. دیگر نفهمیدم م چه شد... بغض گلویم را گرفته بود. خدایا! مگر می شد باور کرد؟! مرا به خدمت امام آورده‌اند!... بعد دیدم امام فرمود:احمد! شما را می گویند منافق هستی؟! گفتم: بله، همین حرف‌ها رامی زنند !... دیگر نتوانستم چیزی بگویم. بعد، امام فرمود: برگرد، همان جا که بودی، محکم بایست!... وقتی احمد به اینجای حکایت رسید، با ذوق و شوق گفت: حالا دیگر غمی ندارم، تأیید از حضرت امام گرفتم!»